Η πανδημία COVID-19 ήταν κάτι παραπάνω από μια υγειονομική κρίση· αποτέλεσε και ένα "stress test" για τον επαγγελματικό αθλητισμό, αποκαλύπτοντας τις αδυναμίες και τα κενά στις διοικητικές δομές πολλών συλλόγων. Ειδικότερα στον χώρο του επαγγελματικού μπάσκετ, οι επιπτώσεις της κρίσης δεν περιορίστηκαν μόνο στο αγωνιστικό ή οικονομικό σκέλος, αλλά επηρέασαν βαθιά και τον τρόπο που οι ομάδες διοικούνται.
Οι προκλήσεις που αποκάλυψε η κρίση
Με την απώλεια εσόδων από εισιτήρια, χορηγίες και εμπορικές δραστηριότητες, πολλές ομάδες ήρθαν αντιμέτωπες με οικονομικά αδιέξοδα. Η απότομη πτώση στα έσοδα έδειξε την ευαλωτότητα των μοντέλων διακυβέρνησης που βασίζονταν υπερβολικά στις αγορές και στην εμπορευματοποίηση του αθλητικού προϊόντος.
Πολλές ομάδες αναγκάστηκαν να περικόψουν δαπάνες, να μειώσουν τους μισθούς αθλητών και προσωπικού και σε κάποιες περιπτώσεις να προβούν σε απολύσεις ή ακόμα και σε πτώχευση. Παράλληλα, φάνηκε ξεκάθαρα η έλλειψη μηχανισμών λογοδοσίας, αλλά και η απουσία ουσιαστικής σύνδεσης με την τοπική κοινωνία, από την οποία οι ομάδες αντλούν τη βάση της ύπαρξής τους.
Η "μετα-πανδημική" στροφή στη διακυβέρνηση
Η κρίση έδωσε το έναυσμα για έναν επαναπροσδιορισμό του ρόλου των επαγγελματικών συλλόγων. Οι ομάδες άρχισαν να υιοθετούν πιο συμπεριληπτικά και κοινωνικά υπεύθυνα μοντέλα διακυβέρνησης, αναγνωρίζοντας ότι οι φίλαθλοι, οι τοπικές κοινότητες, οι εργαζόμενοι και οι χορηγοί αποτελούν κρίσιμους stakeholders.
Πλέον, το ζητούμενο δεν είναι μόνο η μεγιστοποίηση των κερδών, αλλά και η διαμόρφωση ενός διοικητικού πλαισίου που θα προωθεί τη βιωσιμότητα και την κοινωνική συνοχή.
5 βασικά σημεία της νέας προσέγγισης:
Επανασύνδεση με την τοπική κοινωνία: Οι σύλλογοι ενισχύουν τις σχέσεις τους με τις κοινότητες όπου δραστηριοποιούνται, επενδύοντας σε κοινωνικά προγράμματα και υποστηρίζοντας τοπικές πρωτοβουλίες.
Συμμετοχή των φιλάθλων στη λήψη αποφάσεων: Σε αρκετές περιπτώσεις, δίνεται πλέον η δυνατότητα στα μέλη και στους φιλάθλους να συμμετέχουν σε στρατηγικές αποφάσεις μέσω γενικών συνελεύσεων ή συμβουλευτικών επιτροπών.
Ενίσχυση της διαφάνειας: Πολλές ομάδες δημοσιεύουν πλέον ετήσιες εκθέσεις διαφάνειας σχετικά με τα οικονομικά τους, τις διοικητικές διαδικασίες και τις δράσεις κοινωνικής υπευθυνότητας.
Οικονομική βιωσιμότητα με μακροπρόθεσμο ορίζοντα: Αντί για βραχυπρόθεσμες κινήσεις, υιοθετούνται στρατηγικές μακροχρόνιας ανάπτυξης με στόχο τη σταθερότητα.
Προώθηση της ηθικής ηγεσίας: Οι ηγέτες των ομάδων πλέον καλούνται να είναι πρότυπα ακεραιότητας και υπευθυνότητας τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου.
Η "επόμενη μέρα" για τους συλλόγους
Όλα δείχνουν ότι οι ομάδες που θα επιλέξουν να επενδύσουν σε διαφανή, συμμετοχικά και κοινωνικά υπεύθυνα μοντέλα διακυβέρνησης θα είναι αυτές που θα μπορέσουν να αντέξουν τις μελλοντικές προκλήσεις και να διασφαλίσουν τη μακροχρόνια επιβίωσή τους στο αθλητικό οικοσύστημα.
Comentários